Daginn - Daginn

Brjálæðisleg vika búin og róleg helgi tekin við. Það verður bara þvegið af sér og chillað... ;) Pakkað niður fyrir Þórsmörkina og klárað það sem eftir er... :D :D :D jibbý, get ekki beðið eftir að fara í mörkina og haft það skemmtilegt með fullt af fólki!

Það er nú frásögufærandi að amma kom heim í vikunni eftir óperuferð frá Vín. Fjölskyldan kíkti í mat til hennar á miðvikudaginn og þar gaf hún Ólafíu hlaupdunk til að eiga heima hjá sér. Ólafía stóðst þó ekki mátið og opnaði hann og bauð okkur. Þetta var alskona nammi og við fórum að fíblast með það. Sáum hjarta sem var alveg eins og rass eða brjóst og svo var eitthvað þarna sem leit út eins og júgur. Ásamt klassísku ormunum og snuðunum. Síðan fórum við að skoða þetta betur og hjartað var alls ekki hjarta heldur rass, og júgurin voru júgur. Þá fórum að renna á okkur grunsemd og vitið hvað það voru líka brjóst þarna. Held að ömmu hafi ekkert staðið á sama með þetta hlaup sem hún keypti... Vil síðan benda á að svona nammi er hægt að kaupa á Kastrúp og heitir BonBon eða eitthvað þannig og er sennilega franskt.

Var að fá bréf frá U.S.A. í dag. Og fékk þær "frábæru fréttir". Það er nefnilega þannig að við erum öll að fara upp í Wisconsin á föstudeginum 22. júlí en erum 6 í 5 mannabíl svo það var brugðið á það ráð að ég og Lisi eigum að keyra sjálfar frá Chicago til Wisconsin. Þetta er 6 tíma akstur og jú ég hef farið 2x og hún 1x en þetta er ekkert leið sem maður man, svona eins og ef maður keyrir til Ísafjarðar eða eitthvað. Ég sé okkur alveg villast heilan helling og örugglega lenda í Minneapolis eða eitthvað, þess vegna lengra... :p Þetta verður skraut því kanarnir þurfa kort til þess að rata, hvernig verður þetta þá með okkur. Og ekki nóg með það heldur keyrum við sjálfar heim líka. Svo fyrstu dagarnir mínir þarna verða eitt stórt æfintýri :p Og eitt dæmi um það að Bandaríkin sé ekkert svo góð er að það er ekki rútuferðir frá Wisconsin (þar sem við erum) til Chicago. Eina leiðin er rándýrt flug eða einkabíll svo einkabílli var valinn... En ég neita því ekkert að ég hlakka pínu til að prófa að keyra enþá lengra í U.S.A. og ef mér tekst það þá er það geggjað og keyrsla innan Chicago verður prump miða við keyrslu til Wisconsin... ;)

...hefði ekki trúað hvað svona krakkar gætu verið miklar orkusugur, og það þarf endalaust að tyggja ofaní þau hitt og þetta sem má ekki. Er yfir mig fegin að vera ekki kennari, skil ekki hvernig þeir meika þetta. Umm... langaði bara svona að deila þessu með ykkur :p